Biz...

Çocuk ve aile psikoloğu olan bir arkadaşım,annelerin çoğunlukla yaptıkları hatanın, 

"Biz..." diye başlayan cümleler kurmaları olduğunu söyledi.
"Biz yemeğimizi yemiyoruz teyzesi."
"Biz yatağımızı ıslatıyoruz."
"Biz çok fazla tablette oyun oynuyoruz."
şeklinde şikayetini dile getiren annelerin çocuklarının kimlik karmaşası yaşayabeceğine değindi.
Düşününce çok komik gelen bu cümleleri kullanıp kullanmadığımızı bir düşünelim:

"Babamız eve geç geliyor."
Evdeki baba hem annenin hem de çocuğun babası mıdır? 

"Annecim yapma." , "Gel bakayım babacım."
Kim kimin annesidir/babasıdır? 

"Hadi gel çoraplarımızı giyelim."
Halbuki sizin çoraplarınız ayağınızdadır. :)

Farkındalık yaratması dileğiyle..