Küçükken bana "Büyüyünce ne olacaksın?" diye sormuşlar.Ben de "Büyüyünce anne olacağım." cevabını vermişim.
Bu cevabı verdiğim zamanı hatırlamıyorum ama küçükken anne olmakla ilgili kurduğum hayalleri gayet net hatırlıyorum.
Annemin ve babamın beğenmediğim davranışlarını düşünerek, "Ben ileride çocuğuma böyle davranmayacağım!" derdim hep.Onlarlardan beklediğim davranışları göremediğim zaman da benzer cümleler kurardım.
Bugün bir anne olarak, çocuklarımı yetiştirirken en çok yardım aldığım kişi: içimdeki çocuktur.
Çocuklarımla iletişim kurarken önce ona sorarım."Sana nasıl davranmamı isterdin?" diye.
İçimizdeki çocuğun yanı sıra bir de çocuklarımıza soralım bakalım;
"Diyelim ki büyüdün ve bir çocuğun oldu.Ona nasıl davranırdın?Onunla birlikte neler yapmak isterdin?Peki ya çocuğuna asla yapmayacağın şeyler neler?"
Çocuklar bu sorulara cevap verirken,farkında olmadan bizden bekledikleri davranışları sıralarlar.
Bize de, onun beklentileri doğrultusunda davranışlarımızı değiştirmek kalır. ;)
Sevgiyle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder