Ev işlerine yardımcı çocuklar

Ev işlerine yardım etmek çocuklar için bir çeşit oyun.

Anneler ev işleri bitmek bilmediği için çocuklarına ayıracak vakitlerinin olmamasından yakınıyorlar.Oysa hem ev işi yapıp hem çocuklarla vakit geçirmek mümkün.

Ben, yapacağım her işe çocuklarımı nasıl katarım diye düşünüyorum.Bu onları kullanmak değil.Onlara zorla hiçbir iş yaptırmıyorum.Sadece daha çok birlikte vakit geçirebilmemiz için yollar arıyorum.Bir yandan ev işleriyle uğraşırken, bir yandan onları izlemeyi istiyorum.Çünkü çocuklarıma bakmaya doyamıyorum.İleride onlara anlatacağım güzel anılarımız kalsın istiyorum.Büyüdüklerinde onlara, "Ben ev işleriyle uğraşırken sizlere hiç vakit ayıramadım."demek yerine,"Birlikte şunları şunları yaptık." diye gülümseyerek anlatabilmek istiyorum.İsteyince bunu yapmak o kadar da zor değil.

Benim izlediğim yol ise şöyle;
Çocuklarıma, evde herhangi bir iş yapacağım zaman "Kim bana yardım etmek ister?" diye soruyorum.Koro haline "Beeeeeen!" cevabını alıyorum.Ev işlerinde bana yardım etmek, onlara gün boyunca oynadıkları oyunların bir devamı gibi geliyor.

Hem beni iş yaparken farklı istekleriyle rahatsız etmemiş oluyorlar, hem de önemli bir iş yapmış gibi hissederek kendileriyle gurur duyuyorlar.En önemlisi de anneleriyle birlikte vakit geçirmiş oluyorlar.

Ev işlerine çocuklarımın katkısı:

1."Evimiz çok dağıldı.Ben evi biraz toplayacağım.Sizin yardımınıza ihtiyacım var." diyorum.Ben kendi dağıttığım eşyaları toplarken, onlar da oyuncaklarını topluyorlar.

2.Yemek için ayıklanacak sebzelerin kabuklarını açıp ellerine veriyorum.Yarışarak hızlıca ayıklıyorlar.Kendi elleriyle ayıkladıkları sebzeleri daha iştahlı yiyorlar. ;)

3.Çorba gibi yemekleri ocağa koyduğum anda, henüz çorba çok ısınmamışken, çırpma teli ile (kaşıkla karıştırırken döküldüğü için.) çorbayı karıştırmalarına izin veriyorum.Zaten uzun süre karıştırmaktan sıkılıyorlar ama çorbayı karıştırmış oluyorlar.

4.Çamaşır makinesine çamaşırları doldurmalarına izin veriyorum.Deterjanı birlikte döküyoruz.Deterjan gözünü onlar açıp kapatıyorlar.
Çamaşır asarken sepetten çamaşırları tek tek çırparak bana veriyorlar.Çorapları eşleştirmek ise onların en çok sevdiği işlerden biri.Mandalla asmak isterlerse izin veriyorum.

5.Ben saplı yer bezi ile yerleri silerken,onların minik kovalarına da çok az su koyuyorum."Ben mutfağı silerken, siz de koridoru güzelce siler misiniz?" diyorum. Kaymasınlar diye terliklerini önceden giydiriyorum.Hem ben işimi bitirinceye kadar mutfağa girmemiş oluyorlar, hem de koridor güzelce ıslandığı için bana sadece kurulaması kalıyor. :)

6.Toz alırken veya koltukları silerken, onların ellerine de birer bez veriyorum."Sen burayı,sen de şurayı siler misin?" diyorum."Tabii anneciğim." cevabını alıyorum.Onlara verdiğim bezleri sadece suyla biraz nemlendiriyorum.

7.Kek ve kurabiye yapmak en çok eğlendikleri iş.Malzemeleri kaba birlikte döküyoruz.Onların yetişebileceği şekilde masada malzemeleri ekliyoruz.Çırpma ve yoğurma kısmını ben yapıyorum.O sırada onlar kek kalıbı veya tepsiye döktüğüm yağı fırça ile dağıtıyorlar.Keki kalıba dökerken onlar da kabı tutuyorlar.Kalan hamurları kaşıkla sıyırıyorlar. :)
Kurabiyeleri yaparken birer parça hamuru önlerine koyuyorum.Merdaneler ve kalıplarla diledikleri şekilleri yapıyorlar.O sırada ben de kendi hamurumla kurabiyeleri hazırlıyorum.Birlikte tepsiye diziyoruz.Yumurta sarısı sürme ve fındık,fıstık,çikolata parçacıkları serpme işini onlar yapıyorlar.

Bunlara benzer şekilde birçok ev işinde onlardan yardım istiyorum.Böylece hem ben mutlu oluyorum hem de onlar mutlu oluyorlar.

Çocuklarını seven tüm annelere sevgilerimle...